Moderne technologie heeft fotografie een stuk toegankelijker gemaakt. Vroeger moesten fotografen hun lens nauwgezet met de hand scherpstellen voordat ze een foto namen. Als ze de focus zouden missen, zou het beeld (en de dure film die ze gebruikten) verloren gaan. Nu gebruiken bijna alle camera’s, van uw smartphone tot een geavanceerde DSLR, autofocus om het gemakkelijker te maken om scherpe foto’s te maken.
Helaas, als de camera alles op de achtergrond doet, begrijpen veel fotografen niet echt wat er aan de hand is. Ze richten gewoon hun camera, drukken op de ontspanknop en hopen dat de camera de foto maakt. Als je echt de controle over je afbeeldingen wilt nemen, moet je wat meer weten over autofocus en hoe je deze kunt gebruiken.
Hoe autofocus werkt
De meeste moderne camera’s gebruiken passieve autofocus in plaats van actieve autofocus. In plaats van een laser- of infraroodstraal te gebruiken om de afstand tot het onderwerp te meten (actieve autofocus), gebruikt passieve autofocus een fasedetectie, contrastsensoren of vaak een combinatie van beide. Op een smartphone kan de beeldsensor ook dienst doen als autofocussensor. Op een DSLR zijn er normaal gesproken specifieke autofocussensoren ingebed in de beeldsensor.
VERWANT: Hoe u uw eerste hoogwaardige camera koopt
Hoewel fasedetectie- en contrastsensoren verschillende methoden gebruiken, vertrouwen ze beide in wezen op gebieden met randen en contrast. De camera berekent welke aanpassingen hij moet maken aan de focus van de lens zodat de randen en contrastgebieden zo scherp mogelijk zijn. De logica is dat wanneer randen scherp zijn, ze scherp zijn. Er is wat meer aan de hand als het erom gaat hoe de camera bepaalt waar het onderwerp zich in het beeld bevindt, maar daar zullen we straks op ingaan.
Deze autofocussystemen werken in de meeste gevallen prima. Ze vallen echter naar beneden bij weinig licht of wanneer u probeert scherp te stellen op iets dat geen randen of contrast heeft, zoals een vlakke blauwe lucht of een witte muur. Je camera werkt normaal gesproken nog steeds, maar in het ergste geval duurt het veel langer om de focus te vinden.
Autofocuspunten
Als je door de zoeker van een DSLR kijkt, zie je een raster van stippen of vierkantjes. Dit zijn autofocuspunten. Camera’s op instapniveau hebben misschien maar een paar autofocuspunten, terwijl professionele camera’s 60 of 80 kunnen hebben.
Standaard selecteren de meeste camera’s automatisch welk autofocuspunt (of -punten) ze willen gebruiken. De algoritmen die ze gebruiken, gaan er meestal van uit dat het onderwerp van de afbeelding zich ergens in het midden van het frame bevindt. Het is geen slecht systeem, maar het geeft je niet veel controle. Als uw onderwerp opzij staat, mist u mogelijk de focus.
Om betere foto’s te krijgen, moet u de leiding nemen. Met bijna alle camera’s kun je een autofocuspunt of een groep autofocuspunten specificeren die je wilt gebruiken. Hoewel er te veel variaties zijn om hier op in te gaan, is er over het algemeen een knop of een combinatie van knoppen die u indrukt om te wisselen tussen verschillende autofocuspuntopties. Op smartphones of spiegelloze camera’s kunt u vaak een autofocusgebied selecteren door op het aanraakscherm te tikken waar u wilt dat de camera scherpstelt.
Raadpleeg de handleiding van uw camera voor meer informatie.
De verschillende modi
Naast het selecteren van een autofocuspunt, kunt u ook een autofocusmodus selecteren. Deze vertellen uw camera wat hij moet doen als hij op zoek is naar focus.
Enkele autofocusstand
De modi One-shot AF (Canon) en AF-S (Nikon) zijn voor statische scènes zoals landschappen. Zodra uw camera de focus heeft gevonden, blijft deze vergrendeld. Als er iets beweegt in de scène – bijvoorbeeld een vogel vliegt erdoorheen – wordt het genegeerd. Het is het eenvoudigst te gebruiken en mist bijna nooit de focus.
Continue autofocus
AI Servo (Canon) en AF-C (Nikon) modi zijn voor scènes met veel beweging. Je camera zal nooit stoppen met het aanpassen van de focus. Als je een voetballer probeert te volgen terwijl hij rent, is dit de modus die je moet gebruiken. Terwijl het onderwerp door het frame beweegt, wordt de focus constant aangepast. Het probleem hiermee is dat als u probeert scherp te stellen op een relatief stilstaande scène, uw camera de focus kan omslaan.
Hybride autofocus
De modi AI Focus (Canon) en AF-A (Nikon) zijn een hybride van enkelvoudige en continue autofocus. Als de scène statisch blijft, wordt de autofocus vergrendeld. Als iets beweegt, past het zich aan totdat het weer focus vindt. Als u niet zeker weet welke autofocusmodus u moet gebruiken, is dit een veilige en flexibele gok.
Dat zijn de basisprincipes van autofocus. Meer geavanceerde camera’s hebben meer geavanceerde opties die verborgen zijn in hun instellingen. Met de Canon 1D-, 5D- en 7D-lijnen kunt u bijvoorbeeld precies configureren hoe continue autofocus onderwerpen volgt.
Het is de moeite waard om de tijd te nemen om de handleiding van uw camera te lezen en te ontdekken hoe u autofocuspunten en modi selecteert; het zal het verkrijgen van een nauwkeurige scherpstelling (en nog belangrijker, scherpe beelden) een stuk gemakkelijker maken.
