Hey, rare mensen!
Vraag aan jou: Heb je je ooit achter gevoeld? Net als je heteroseksuele, cisgendervrienden die meer romantische, relationele of seksuele ervaringen hebben dan jij?
Dit gevoel van “achter-zijn” kan verband houden met iets dat bekend staat als de “tweede homo-adolescentie”.
Hier leggen gender- en seksualiteitsvoorlichters uit wat een tweede queer-adolescentie is, de geneugten en dieptepunten ervan, en hoe je je persoonlijke tijdlijn kunt omarmen, ongeacht je leeftijd of de tijdlijnen van de mensen om je heen.
Tweede homo-adolescentie, gedefinieerd
De kern van de tweede queer-adolescentie is dat queer mensen hun ’tienerjaren’ twee keer beleven.
Ten eerste, het naleven van de identiteiten die we zijn vertelde we zouden moeten belichamen. (En het onderdrukken of in het reine komen met onze queer identiteiten.)
Dan, als ons eigenaardige zelf.
“Het idee van een tweede queer-adolescentie is dat queer-mensen pas toegang hebben tot bepaalde ontwikkelingsmijlpalen nadat ze als queer uit de kast zijn gekomen”, legt gecertificeerd sekstherapeut en queerpersoon Casey Tanner, MA, LCPC, expert uit voor luxe genotsproducten bedrijf LELO.
Zelfs het concept van ‘ontwikkelingsmijlpalen’ is geworteld in verplichte heteroseksualiteit.
“Als we het hebben over de ontwikkelingsmijlpalen die we associëren met de adolescentie, hebben we het erover rond de tijdlijn waarop onze heteroseksuele, cisgender-peers het voorrecht hebben om ze te ervaren”, zegt Tanner.
Deze zogenaamde ~ontwikkelingsmijlpalen~ variëren van alles, van onze eerste kus (met iemand tot wie we ons aangetrokken voelen) en de eerste relatie (met iemand voor wie we echt diepe gevoelens kunnen ervaren) tot het eerste gevoel dat we ons op ons gemak voelen als we ons kleden als onszelf en identificeren met de media die we consumeren, zegt ze.
“Deze keer is het misschien de eerste keer dat een queer toegang heeft tot een vriendengroep die hun identiteit deelt en die mijlpalen met hen kan vieren”, zegt Tanner.
Waarom queer mensen niet de eerste keer zichzelf kunnen zijn
Het korte antwoord: alle -ismen en -fobieën.
“Homofobe en heteronormatieve, transfobe en cisnormatieve verhalen, evenals overheidsbeleid en culturele normen in religie, gezinnen, scholen, sociale ruimtes, wetten en verschillende andere instellingen, dragen er allemaal toe bij dat mensen hun seksualiteit en seksuele geaardheid onderdrukken of vrezen,” zegt Jesse Kahn, LCSW, CST, directeur en sekstherapeut bij The Gender & Sexuality Therapy Center in New York City.
Vanaf de geboorte leren jonge queer mensen van hun verzorgers dat hetero, gender-conform gedrag zal worden beloond, terwijl queer of gender-non-conform gedrag zal worden bestraft, merkt Tanner op.
Soms is deze berichtgeving super expliciet. Een jonge jongen bijvoorbeeld die te horen krijgt dat genieten van theater „homo is”.
En soms is het subtieler. Zoals een kind niet toestaan zich te kleden zoals het zou willen omdat het een beetje te “flamboyant” aanvoelt, of een tienermeisje vragen of er jongens ze is verliefd op (in plaats van haar te vragen of die er is)een ze houdt van).
Gebrek aan mediavertegenwoordiging is hier ook een factor
Je leeftijd kan van invloed zijn op hoeveel (of hoe weinig) LGBTQIA+-vertegenwoordiging je hebt gezien in films en tv-shows toen je opgroeide.
In 2009 waren queer-personages op de een of andere manier aanwezig in slechts 3 procent van alle reguliere personages in scriptseries die werden uitgezonden op ABC, CBS, The CW, Fox en NBC.
Maar ze waren aanwezig in 22 – dat is 18,6 procent – van 118 films geproduceerd door grote studio’s in 2019.
Met andere woorden, hoe jonger je bent, hoe meer queer je misschien hebt gehad.
Maar voor de meeste mensen die dit lezen, was er een aanzienlijk gebrek aan LGBTQIA+-vertegenwoordiging in de media die ze opgroeiden, zegt Kahn.
“En een gebrek aan queer-vertegenwoordiging in de media draagt bij aan schaamte”, zegt hij.
Het leidt ook tot een gebrek aan wat Tanner ‘sociale spiegeling’ noemt.
Als queer mensen ervaringen zoals die van henzelf in de adolescentie niet weerspiegeld zien, “geeft het aan dat queerheid helemaal niet bestaat, of dat als dat wel het geval is, het iets is dat vermeden moet worden in plaats van gevierd”, zeggen ze.
Het gebrek aan mediavertegenwoordiging draagt er ook toe bij dat LHBTQIA+-mensen *niet* de taal tegenkomen die hun beleving(en) het beste benoemt als een gendergerelateerd (of niet-gender), seksueel (of aseksueel) wezen in de wereld tot veel later in hun leven.
“Zonder taal of voorbeelden om queers te helpen woorden te geven aan wat ze voelen, proberen ze zich vaak aan te passen aan hun heteroseksuele leeftijdsgenoten, omdat dat de representatie is die direct beschikbaar is”, zegt Tanner.
Het idee dat er mijlpalen zijn waar je voor of achter kunt lopen, is BS
“Er is niet één juiste weg, noch één lineair pad, om open te zijn en openlijk in je eigenaardigheid te leven”, zegt Kahn.
Ook is er niet één juiste weg voor uw relatie(s), als u ervoor kiest om er een te betreden.
Echter, giftige monogamie – de culturele overtuiging dat gelukkige, gezonde relaties er allemaal hetzelfde uitzien – draagt bij aan het idee dat die er is.
Een van de krachten van giftige monogamie is dit ding dat de ‘relatie-roltrap’ wordt genoemd. De relatieroltrap, bedacht door Amy Gahran, zegt dat alle (legitieme) relaties hetzelfde traject volgen:
Daten → aankoop van onroerend goed → heilig huwelijk → opvoeding van kinderen → tot de dood ons scheidt.
Deze stappen in deze volgorde nemen is niet per se slecht, maar de druk die de samenleving op elke relatie uitoefent om die stappen te nemen, is, zegt queer psychotherapeut en seks- en relatie-expert Rachel Wright, LMFT.
Kortom, dat komt omdat het mensen vaak het gevoel geeft dat ze romantisch “achter” staan als ze geen relatie hebben gehad, of de laatste stap hebben gezet (bijv. trouwen) tegen, zoals, 30 …
Voor alle duidelijkheid: dit geldt voor mensen over het hele seksualiteitsspectrum.
Er zijn voordelen om op elke leeftijd in je geslacht en seksualiteit te komen
Het idee dat je “achter” staat omdat je je geslacht en seksualiteit later in je leven leert dan de mensen van de cis-het, onderschat volledig hoeveel zelfbewustzijn het proces is om in je gender en seksualiteit te komen als een niet-cis, niet- de persoon echt neemt.
“Vaak stuwt het proces van uit de kast komen (later in het leven) queer mensen naar een plaats van zelfbewustzijn en verkenning die sommige heteroseksuele mensen nooit kiezen”, zegt Tanner.
“Het gaat er niet om voor of achter te lopen, maar om een leven te creëren dat de moeite waard is voor jou, waar je ook bent”, zegt ze.
Hoe je queerheid en tweede queer-adolescentie kunt omarmen?
“Het is meer dan oké om wat tijd door te brengen met rouwen dat je niet de steun kreeg die je nodig had toen je jong was”, zegt Tanner. Deze tips kunnen helpen.
Vind je mensen
“Er is een hele online community van mensen die zichzelf ‘laatbloeiers’ noemen en die later in hun leven uit de kast willen komen”, zegt Tanner.
Afhankelijk van wanneer je uit de kast kwam, zou je kunnen besluiten om ze te vinden, vriendschap met ze te sluiten en je ervaringen te delen.
Volg queer mensen op sociale media
Het consumeren van media van mensen die op jou lijken en soortgelijke reizen naar geslacht en seksualiteit hebben gehad, kan enorm behulpzaam zijn, zegt Wright.
Maar, zegt ze, “doe dit op een opzettelijke manier, omdat het ongelooflijk gemakkelijk is om media te consumeren die de vieze gedachten van achterblijven valideren.”
Vier jezelf!
Houd jezelf niet tegen om belangrijke “eerste keren” of mijlpalen te vieren vanwege je leeftijd.
Sta jezelf toe om over de eerste kusjes te gutsen en ga naar queerbars, zelfs als je je ’te oud’ voelt. Geniet van jubilea, organiseer “The L Word” kijkfeestjes en organiseer ~modeshows~ met je vrienden op FaceTime.
“Als je moeite hebt om gemeenschap te vinden, zoek dan een queertherapeut die met je kan feesten totdat je dat doet”, zegt Tanner.
Vraag om hulp als je het nodig hebt
“Als je moeite hebt om je seksualiteit te omarmen, maar je meer thuis wilt voelen in je seksualiteit, overweeg dan welke overtuigingen je belemmeren”, zegt Kahn.
“Het kan veel werk vergen om onze geïnternaliseerde homofobie en transfobie af te leren, en het is belangrijk om na te denken over, af te leren en uit te dagen welke overtuigingen er nog steeds in je leven”, zeggen ze.
Als dat geen werk is waarvan je denkt dat je het alleen kunt doen, zoek dan hulp bij een queer-geïnformeerde therapeut of een queer-ondersteuningsgroep.
PSA: Tweede homo-adolescentie geeft je *niet* een gratis pas
Wanneer een tweeten die de term ’tweede queer adolescentie’ populair maakte, ging in 2017 viraal, Brianna Suslovic, LMSW, schreef een reactie op Medium en merkte op dat hoewel ze het eens is met het uitgangspunt van de tweet, het belangrijk is dat LGBTQIA+-mensen het niet gebruiken als een excuus om anderen te behandelen slecht.
“Fouten die worden gemaakt door adolescenten en LGBTQ-mensen veroorzaken vaak pijn, schade en scheuren binnen relaties en gemeenschappen”, schrijft ze.
“Hoewel deze ‘fouten’ misschien begrijpelijker zijn als manieren om de dingen te verwerken waar adolescenten doorgaans doorheen gaan, zijn ze nog steeds niet vrijgesteld van verantwoordelijkheid.”
Haar zorg? Dat kwaaddoeners het concept van een tweede homo-adolescentie zullen misbruiken om onvolwassenheid, roekeloosheid en kwaaddoen te rechtvaardigen, terwijl ze tegelijkertijd de mogelijkheid ontwijken om daders van deze schade ter verantwoording te roepen.
Dus, zoals Kahn het stelt: “het is belangrijk om te onthouden dat hoewel je misschien in een tweede adolescentie zit, je eigenlijk geen adolescent bent, dus de gevolgen van je keuzes en gedrag zullen gevolgen hebben voor volwassenen.”
En evenzo is schade nog steeds schade, zelfs als het onopzettelijk of tijdens een moment van zelfonderzoek is uitgevoerd.
Dus, als je iemand anders schade berokkent, neem dan je verantwoordelijkheid.
het komt neer op
Het maakt niet uit wanneer je uit de kast kwam – of het nu voor jezelf was of voor degenen om je heen – of wanneer je de kans kreeg om de ‘primeurs’ te ervaren die typisch zijn voor de adolescentie, je bent precies waar je moet zijn.
Gabrielle Kassel is een New Yorkse seks- en wellnessschrijver en CrossFit Level 1-trainer. Ze is een ochtendmens geworden, heeft meer dan 200 vibrators getest en gegeten, gedronken en geborsteld met houtskool – allemaal in naam van de journalistiek. In haar vrije tijd leest ze zelfhulpboeken en romans, bankdrukken of paaldansen. Volg haar op Instagram.
