
Twee van de meest voorkomende motorische symptomen van de ziekte van Parkinson, een progressieve neurologische aandoening die spierbewegingen beïnvloedt, zijn tremor en dyskinesie. Hoewel beide gepaard gaan met oncontroleerbare, onwillekeurige bewegingen, zijn er verschillen tussen deze symptomen.
1. Wat is het belangrijkste verschil tussen tremor en dyskinesie?
Tremor gezien bij de ziekte van Parkinson is een van de kenmerkende kenmerken van de aandoening. Het is een van de motorische symptomen van Parkinson die met medicatie verbetert.
Aan de andere kant treedt dyskinesie meestal later in de loop van de ziekte op als een langdurige bijwerking van medicijnen die worden gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen. Soms kan het een beetje moeilijk zijn om te zeggen of de abnormale bewegingen tremor of dyskinesie zijn.
Rusttremor van Parkinson
Gewoonlijk heeft de persoon bij Parkinson de tremor verergerd terwijl de handen in rust zijn of door het lichaam worden ondersteund tegen de zwaartekracht in, wat vervolgens verbetert wanneer de armen in beweging zijn.
2. Zijn er duidelijke manieren om tremor te onderscheiden van dyskinesie?
Het belangrijkste verschil is dat tremor ritmisch is in zijn beweging, vooral rond één gewricht. Dyskinesie is niet alleen onvrijwillig, maar het is ook meestal wanordelijk.
Tremor geassocieerd met Parkinson is meestal te onderdrukken met beweging en activiteit, terwijl dyskinesie dat niet is.
3. Wat zijn de kenmerken van door geneesmiddelen geïnduceerde dyskinesie?
Ze komen voor bij langdurige medicamenteuze behandeling voor de ziekte van Parkinson, met name levodopa (Sinemet, Duopa).
Hoe langer een persoon de aandoening heeft gehad en hoe langer hij medicijnen gebruikt (vooral bij hoge doses), hoe groter het risico op het ontwikkelen van door geneesmiddelen veroorzaakte dyskinesie.
tremor van Parkinson
Stress, opwinding en mate van ontspanning hebben allemaal invloed op de ernst van de tremor van Parkinson.
Zie de onderstaande video voor een voorbeeld van een rusttremor.
YouTube.com
4. Waarom veroorzaken sommige medicijnen voor de ziekte van Parkinson dyskinesie?
Het is niet helemaal duidelijk waarom medicijnen voor Parkinson dyskinesie veroorzaken.
Onder normale omstandigheden [for someone who doesn’t have the condition], is er continue stimulatie met dopamine. Bij Parkinson ontbreekt het dopaminesignaal.
Medicijnen die zijn ontworpen om het dopaminesignaal te vervangen, resulteren echter in kunstmatige “pulsen” van dopamine. Men denkt dat de op en neergaande pulsen van het dopaminesignaal verantwoordelijk zijn voor door geneesmiddelen veroorzaakte dyskinesie.
5. Hoe kan ik door geneesmiddelen veroorzaakte dyskinesie onder controle krijgen of stoppen?
Het beheersen van door geneesmiddelen veroorzaakte dyskinesie kan een uitdaging zijn. Een effectieve methode is het verlagen van de dosis medicatie, met name levodopa. Dit kan er echter voor zorgen dat sommige motorische symptomen die verband houden met Parkinson terugkeren.
Nieuwere formuleringen en methoden voor het toedienen van medicijnen zorgen voor een meer aanhoudende afgifte van het medicijn en helpen de symptomen van dyskinesie te verminderen. Formuleringen met aanhoudende afgifte en directe darminfusies zijn voorbeelden van dergelijke werkwijzen.
Nieuwere generaties van niet-levodopa-medicatie, zoals safinamide (Xadago), een monoamineoxidase B-remmer en opicapone (Ungenteel), een catechol-O-methyltransferaseremmer, hebben ook veelbelovend getoond in het verminderen van dyskinesie.
Chirurgie voor Parkinson, zoals diepe hersenstimulatie (DBS), resulteert ook in een vermindering van dyskinesiesymptomen. Dit kan zijn omdat DBS vaak helpt om de hoeveelheid medicatie die nodig is voor Parkinson te verminderen.
Door medicijnen geïnduceerde dyskinesie van Parkinson
Bij langdurig gebruik van Parkinson-medicatie zoals levodopa, kan een persoon verergerde bewegingsstoornissen ontwikkelen, zelfs als de medicatie deze symptomen in het begin van de ziekte had geholpen.
6. Wat zijn verdere complicaties van dyskinesie?
Net als bij andere symptomen van de ziekte van Parkinson, kan dyskinesie dagelijkse activiteiten zoals eten en drinken belemmeren.
Dyskinesie zelf is echter geen teken van onderliggend gevaar. Het weerspiegelt de progressie van de ziekte.
De grootste risicofactor voor het ontwikkelen van door geneesmiddelen veroorzaakte dyskinesie is hoe lang een persoon Parkinson heeft gehad.
Wanneer dyskinesie optreedt, kan dit ook betekenen dat de persoon waarschijnlijk minder reageert op de gebruikelijke medicijnen voor de aandoening. Het kan betekenen dat hun arts mogelijk hun doseringsschema of formulering van medicijnen moet aanpassen.
Dr. Seunggu Jude Han is een assistent-professor neurologische chirurgie aan de Oregon Health and Sciences University in Portland, Oregon. Hij maakt sinds 2016 deel uit van de medische beoordelingsstaf van Healthline en heeft meer dan 200 artikelen beoordeeld.